мъченик Лукилиан

Ό Κύριος μας διαβεβαίωσε ότι "τα αδύνατα παρά άνθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν". Δηλαδή, εκείνα πού είναι αδύνατο να γίνουν με την ασθενική δύναμη και λογική του ανθρώπου, αυτά είναι κατορθωτά και δυνατά από το Θεό. Πράγματι, ποιος θα περίμενε από έναν άνθρωπο πού πέρασε σχεδόν όλη του τη ζωή μέσα στην ειδωλολατρία, της οποίας, μάλιστα, ήταν και Ιερέας, να γίνει χριστιανός; Κι όμως. Αυτό συνέβη με το γέροντα ιερέα ειδωλολάτρη Λουκιλλιανό, πού έζησε στα χρόνια του βασιλιά Αύρηλιανοϋ το 270 μ.Χ.. Όταν άκουσε για πρώτη φορά χριστιανικό κήρυγμα στην πατρίδα του Νικομήδεια, ή θεία χάρη δημιούργησε μέσα του πραγματικό σεισμό. Γκρεμίστηκαν σαν χάρτινοι πύργοι οι ειδωλολατρικές του πεποιθήσεις, πού τόσο βαθειά ήταν ριζωμένες στην ψυχή του. Τα γεροντικά του μάτια άνοιξαν και με νεανική ζωηρότητα διακήρυξε την πίστη του στο Χριστό. Προσπάθησε, μάλιστα , να φέρει με το κήρυγμα του και άλλες ψυχές σ' Αυτόν. Το γεγονός αυτό καταγγέλθηκε στον κόμη Λιβάνια. Με θάρρος ό Λουκιλλιανός ομολόγησε μπροστά του το Χριστό. Τότε ό κόμης, πιεζόμενος και από τους ειδωλολάτρες ιερείς, πού θεώρησαν το Λουκιλλιανό λιποτάκτη της θρησκείας τους, διέταξε και τον βασάνισαν. Έπειτα τον έριξαν στη φωτιά για να καεί, αλλά δυνατή βροχή έσβησε τη φωτιά. Τότε τον έστειλαν στο Βυζάντιο, όπου ό Λουκιλλιανός αξιώθηκε να μαρτυρήσει με σταυρικό θάνατο. Στη φυλακή μέσα ό Άγιος Λουκιλλιανός βρήκε τέσσερα παιδιά, πού για τον ίδιο λόγο ήταν φυλακισμένα και κατόπιν αποκεφαλίστηκαν. Μετά τον θάνατο και του Αγίου, ή παρθένος Παύλη, πήρε τα Ιερά του λείψανα και τα ενταφίασε. Τότε όμως, συνελήφθη και αυτή, βασανίζεται σκληρά και στο τέλος αποκεφαλίζεται.

The holy virgin Paula witnessed the contest of the holy martyrs Lucillian, the youths Claudius, Hypatius, and Dionysius. She had dedicated herself to the service of those suffering for Christ. She brought food to Christian prisoners, washed their wounds, gave them medicine, and also buried the bodies of martyrs.
After the death of St Lucillian and the four young men, St Paula returned to Nicomedia and continued with her holy service. The holy virgin was arrested and cast into a furnace, but by the power of God she remained unharmed. Then they sent her to Byzantium, where she was beheaded.

Лукиллиан был языческим жрецом при римском императоре Аврелиане (270-275). В старости он убедился в ложности языческой религии, всей душой обратился к вере во Христа-Спасителя и крестился.
Под влиянием его проповеди многие язычники стали обращаться к христианству. Тогда иудеи за распространение веры в распятого ими Христа донесли на Лукиллиана градоначальнику Никомидии Сильвану. Тот стал принуждать старца возвратиться к идолослужению. За отказ святому Лукиллиану сокрушили челюсти, били палками и повесили вниз головой, а затем заключили в темницу, где он встретил четырех отроков-исповедников Христовых - Клавдия, Ипатия, Павла и Дионисия. Святой Лукиллиан убеждал их твердо стоять за веру, не бояться мучений и смерти. Через некоторое время все они были приведены на судилище и брошены в раскаленную печь, но внезапно пролившийся дождь угасил пламя, и святые мученики остались невредимы. Правитель приговорил, их к смертной казни, отправив для исполнения приговора в Византию. Святые отроки были усечены мечом, а святой мученик Лукиллиан многочисленными гвоздями пригвожден ко кресту.
Свидетельницей подвига святых мучеников была святая дева Павла, посвятившая себя служению страдавшим за веру во Христа. Она доставляла пищу узникам-христианам, омывала их раны, приносила лекарства и погребала тела мучеников. После кончины святого Лукиллиана и четырех отроков она возвратилась в Никомидию и продолжала свое святое служение. Святая дева была схвачена и брошена в печь, однако силою Божиею осталась невредима. Тогда они отослали в Византию, где святая мученица была усечена мечом.